ఆల్ పీపుల్స్ పార్టీ (అస్సాం)
ఆల్ పీపుల్స్ పార్టీ అనేది అస్సాంలోని రాజకీయ పార్టీ. 1945 మే 8న దిబ్రూఘర్‌లో అహోం ఉన్నతవర్గాలు ఈ పార్టీని స్థాపించారు.[1][2] ఎన్నికలలో భారత జాతీయ కాంగ్రెస్‌ను (అహోం ఉన్నతవర్గాలు కుల హిందువుల వేదికగా భావించారు) సవాలు చేసేందుకు ప్రయత్నించిన వివిధ సమూహాలను ఏకం చేసింది.[2][3] ఆల్ ఇండియా ముస్లిం లీగ్, ట్రైబల్ లీగ్, అహోం సభ పార్టీ స్థాపనలో పాల్గొన్నాయి.[2] రాజకీయ ప్రభావం కోసం కుల హిందువులకు వ్యతిరేకంగా పోటీ చేసేందుకు కచారి, మట్టక్, దేవూరి వర్గాలను సమీకరించాలని పార్టీ కోరింది.[3] పార్టీ చాలావరకు తేయాకు తోటల కార్మికులకు ప్రాతినిధ్యం వహించింది.[4] దాని ప్రారంభ కాలంలో, పార్టీ బ్రిటిష్ వలస ప్రభుత్వం ప్రత్యేక అహోమ్ నియోజకవర్గాన్ని (ప్రభుత్వం పట్టించుకోని డిమాండ్) సృష్టించాలని డిమాండ్ చేసింది.[3] ఆ పార్టీ ముస్లిం లీగ్‌కు సహకరించింది, కాంగ్రెస్ పార్టీకి వ్యతిరేకంగా వారి వ్యతిరేకతను ఏకం చేసింది.[2]
పార్టీ ప్రధాన కార్యాలయం జోర్హాట్‌లో ఉంది.[4] సురేంద్రనాథ్ బురగోహైన్ పార్టీ వ్యవస్థాపక ప్రధాన కార్యదర్శి [5] అయితే వెంటనే ఆయన పార్టీని వీడాడు.[1] ముహమ్మద్ సాధులా (ముస్లిం లీగ్ నాయకుడు) సర్బాదల్ వ్యవస్థాపక సమావేశంలో దాని ఛైర్మన్‌గా ఏకగ్రీవంగా ఎన్నికయ్యారు.[2][6] మరొక వ్యవస్థాపక సభ్యుడు పిఎం సర్వన్.[6] 1949 నాటికి, ఘన కాంత గొగోయ్ పార్టీ ప్రధాన కార్యదర్శి.[2]
భారతదేశానికి స్వాతంత్ర్యం వచ్చిన తరువాత, పార్టీ 1952, 1957, 1962 అస్సాం శాసనసభ ఎన్నికలలో పోటీ చేసింది. ఈ ఎన్నికల్లో ఒక్కో పార్టీ మూడు స్థానాల్లో పోటీ చేసింది. 1952 ఎన్నికలలో, 'ఆల్ పీపుల్స్ పార్టీ'గా పోటీ చేసి, ఆ పార్టీ ఒక సీటు (తితిబార్) గెలుచుకుంది.[4] మొత్తంగా ఆ పార్టీకి చెందిన ముగ్గురు అభ్యర్థులు 14,930 ఓట్లను (రాష్ట్రవ్యాప్తంగా 0.61%) సాధించారు.[7] 1951 లోక్‌సభ ఎన్నికలలో గోలాఘాట్ జోర్హాట్ నియోజకవర్గంలో పార్టీ ఒక అభ్యర్థి నళినీ నాథ్ ఫుకాన్‌ను నిలబెట్టింది. ఆమెకు 36,851 ఓట్లు (నియోజకవర్గంలో 21.40% ఓట్లు) వచ్చాయి.[8] పార్టీ ఎన్నికల గుర్తు త్రాసు.[9] 1957లో 'సర్బాదల్'గా పోటీ చేసి అసెంబ్లీలో ఉనికిని కోల్పోయింది.[4] 1967లో 'సర్బాదల్ శ్రామిక సభ'గా పోటీ చేసింది, కానీ ఒక్క సీటు కూడా గెలవలేకపోయింది.[4]
మూలాలు
మార్చు- ↑ 1.0 1.1 Institute of Historical Studies (Calcutta, India) (1984). Public associations in India. Institute of Historical Studies. p. 139.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 Girin Phukon (1984). Assam, Attitude to Federalism. Sterling. pp. 54, 76.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 Yasmin Saikia (19 October 2004). Fragmented Memories: Struggling to be Tai-Ahom in India. Duke University Press. p. 163. ISBN 0-8223-8616-X.
- ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 4.4 Assam (India) (1967). Assam District Gazetteers. Government of Assam. p. 386.
- ↑ S. P. Singh Sud; Ajit Singh Sud (1953). Indian Elections and Legislators. All India Publications. p. 114.
- ↑ 6.0 6.1 Bijan Kumar Kunda (1 January 2007). Politics in the Brahmaputra Valley, since the Assam Accord. Om Publications. p. 92. ISBN 978-81-86867-81-5.
- ↑ Election Commission of India. STATISTICAL REPORT ON GENERAL ELECTION, 1951 TO THE LEGISLATIVE ASSEMBLY OF ASSAM
- ↑ Election Commission of India. STATISTICAL REPORT ON GENERAL ELECTIONS, 1951 TO THE FIRST LOK SABHA Archived మార్చి 4, 2016 at the Wayback Machine
- ↑ University of Gauhati (1953). Dr. B. Kakati Commemoration Volume. p. 147.