కమ్యూనిస్టు పార్టీ ఆఫ్ ఇండియా (మార్క్సిస్ట్-లెనినిస్ట్) పీపుల్స్ వార్

కమ్యూనిస్టు పార్టీ ఆఫ్ ఇండియా (మార్క్సిస్ట్-లెనినిస్ట్) పీపుల్స్ వార్

పీపుల్స్ వార్ గ్రూప్
కమ్యూనిస్టు పార్టీ ఆఫ్ ఇండియా (మార్క్సిస్ట్-లెనినిస్ట్) పీపుల్స్ వార్ పీపుల్స్ వార్ గ్రూప్
స్థాపన తేదీ	1980
విలీనం	కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ ఆఫ్ ఇండియా (మావోయిస్ట్)
రాజకీయ విధానం	కమ్యూనిజం ; మార్క్సిజం–లెనినిజం–మావోయిజం
రాజకీయ వర్ణపటం	వామపక్ష రాజకీయాలు
ప్రాంతీయత	దక్షిణాసియాలోని మావోయిస్టు పార్టీలు, సంస్థల సమన్వయ కమిటీ

కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ ఆఫ్ ఇండియా (మార్క్సిస్ట్-లెనినిస్ట్) పీపుల్స్ వార్ (పీపుల్స్ వార్ గ్రూప్) అనేది భారతదేశంలో భూగర్భ (అండర్ గ్రౌండ్) కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ. ఇది 2004లో కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ ఆఫ్ ఇండియా (మావోయిస్ట్)ను ఏర్పాటు చేయడానికి మావోయిస్ట్ కమ్యూనిస్ట్ సెంటర్ ఆఫ్ ఇండియాతో విలీనమైంది. ముప్పాల లక్ష్మణరావు ('గణపతి') పార్టీ ప్రధాన కార్యదర్శి.^[1] పార్టీ సిద్ధాంతం మార్క్సిజం-లెనినిజం-మావోయిజం.

మావోయిస్టు పార్టీలు, దక్షిణాసియా సంస్థల సమన్వయ కమిటీలో పార్టీ సభ్యుడు.^[2]

చరిత్ర

కొండపల్లి సీతారామయ్య,^[3] డాక్టర్ కొల్లూరి చిరంజీవి 1980లో ఆంధ్రప్రదేశ్‌లో పార్టీని స్థాపించారు.^[4] ఇది తెలంగాణ ప్రాంతంలోని నక్సలైట్ కార్యకర్తల పునశ్చరణ నుండి ఉద్భవించింది.^[5] 1976లో సెంట్రల్ ఆర్గనైజింగ్ కమిటీ, కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ ఆఫ్ ఇండియా (మార్క్సిస్ట్-లెనినిస్ట్) నుండి విడిపోయిన ఆంధ్రా కమిటీలో పార్టీకి మూలాలు ఉన్నాయి. తమిళనాడులో కోదండరామన్ గ్రూపులో విలీనంతో కొత్త పార్టీని ఏర్పాటు చేశారు. కొత్త పార్టీ ప్రజా ఉద్యమాలలో నిమగ్నమై సాయుధ పోరాటాన్ని కొనసాగించాలని నిర్ణయించుకుంది. పార్టీ ఎన్నికల రాజకీయాలలో పాల్గొనడం మానేసింది. ఇది చారు మజుందార్ వారసత్వాన్ని సమర్థించింది.^[6] భారతీయ సమాజాన్ని సెమీ ఫ్యూడల్, సెమీ కలోనియల్ అని పార్టీ విశ్లేషించింది.^[7] పార్టీ మొదట్లో తెలంగాణా ప్రాంతానికి మాత్రమే పరిమితమైంది, కానీ తర్వాత ఆంధ్రప్రదేశ్‌తో పాటు మహారాష్ట్ర, మధ్యప్రదేశ్, ఒడిశాలోని ఇతర ప్రాంతాలకు విస్తరించింది.^[8]

ఇటీవలి చరిత్ర

1998 ఆగస్టులో, బీహార్‌లోని జహనాబాద్‌లో ఉన్న సిపిఐ (ఎంఎల్) పార్టీ ఐక్యత, కమ్యూనిస్టు పార్టీ ఆఫ్ ఇండియా (మార్క్సిస్ట్-లెనినిస్ట్) పీపుల్స్ వార్ లో విలీనమైంది.^[9] కమ్యూనిస్టు పార్టీ ఆఫ్ ఇండియా (మార్క్సిస్ట్-లెనినిస్ట్) పీపుల్స్ వార్ పార్టీ ఐక్యత బీహార్‌లో ఉంది. విలీనం తర్వాత కమ్యూనిస్టు పార్టీ ఆఫ్ ఇండియా (మార్క్సిస్ట్-లెనినిస్ట్) పీపుల్స్ వార్ దాని భౌగోళిక కార్యకలాపాల పరిధిని గణనీయంగా విస్తరించింది. కేరళ, హర్యానా, పంజాబ్ వంటి రాష్ట్రాల్లో రాష్ట్ర కమిటీలను ఏర్పాటు చేయడం ప్రారంభించింది.

2002 అక్టోబరులో కమ్యూనిస్టు పార్టీ ఆఫ్ ఇండియా (మార్క్సిస్ట్-లెనినిస్ట్) పీపుల్స్ వార్ మూడు భారతీయ రాష్ట్రాల ముఖ్యమంత్రులకి (బుద్ధదేవ్ భట్టాచార్జీ, చంద్రబాబు నాయుడు, బాబూలాల్ మరాండీ) వ్యతిరేకంగా మరణ బెదిరింపులతో కూడిన ప్రకటనను విడుదల చేసింది; సరిగ్గా ఏడాది తర్వాత ఆ సంస్థ చంద్రబాబు నాయుడుపై హత్యాయత్నం చేసింది.^[10]

2004 సెప్టెంబరు 21న కమ్యూనిస్టు పార్టీ ఆఫ్ ఇండియా (మార్క్సిస్ట్-లెనినిస్ట్) పీపుల్స్ వార్ కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ ఆఫ్ ఇండియా (మావోయిస్ట్)ని స్థాపించడానికి మావోయిస్ట్ కమ్యూనిస్ట్ సెంటర్ ఆఫ్ ఇండియాలో విలీనం చేయబడింది.^[11]

2004 నవంబరులో కమ్యూనిస్టు పార్టీ ఆఫ్ ఇండియా (మార్క్సిస్ట్-లెనినిస్ట్) పీపుల్స్ వార్^[5]కి మద్దతుగా దాదాపు 150,000 మంది ప్రజలతో కూడిన భారీ ర్యాలీ హైదరాబాద్‌లో జరిగింది.

నిషేధం

క్రిమినల్ లా (సవరణ) చట్టం ప్రకారం 1992 మేలో ఆంధ్రప్రదేశ్‌లో పార్టీ నిషేధించబడింది. 1992 ఫిబ్రవరిలో జాతీయ హోం మంత్రిత్వ శాఖ పార్టీని నిషేధించాలని మహారాష్ట్ర, మధ్యప్రదేశ్, ఒరిస్సా రాష్ట్రాలను అభ్యర్థించింది. అయినప్పటికీ జాతీయ స్థాయిలో పార్టీ నిషేధించబడలేదు.^[8]

2000లో కమ్యూనిస్టు పార్టీ ఆఫ్ ఇండియా (మార్క్సిస్ట్-లెనినిస్ట్) పీపుల్స్ వార్ పీపుల్స్ గెరిల్లా ఆర్మీని ప్రారంభించింది, ఇది గతంలో స్వయంప్రతిపత్తి కలిగిన విభాగాలను ఏకీకృతం చేసింది. పార్టీకి వేలాది మంది కార్యకర్తలు 'దళాలు', చిన్న గెరిల్లా యూనిట్లలో నిర్వహించారు. కమ్యూనిస్టు పార్టీ ఆఫ్ ఇండియా (మార్క్సిస్ట్-లెనినిస్ట్) పీపుల్స్ వార్ ప్రధానంగా ఆంధ్రప్రదేశ్, ఒరిస్సా, జార్ఖండ్, బీహార్, పశ్చిమ బెంగాల్‌లోని మిడ్నాపూర్ జిల్లాలో చురుకుగా పనిచేశాయి.

2001లో పార్టీ తన మొదటి కాంగ్రెస్‌ను నిర్వహించింది, అయినప్పటికీ 1970లో మొదటి కాంగ్రెస్‌ను కలిగి ఉన్న అసలు కమ్యూనిస్టు పార్టీ ఆఫ్ ఇండియా (మార్క్సిస్ట్-లెనినిస్ట్)కి కొనసాగింపుగా కమ్యూనిస్టు పార్టీ ఆఫ్ ఇండియా (మార్క్సిస్ట్-లెనినిస్ట్) పీపుల్స్ వార్ పేర్కొన్నందున ఇది రెండవదిగా పరిగణించబడింది.

2004, సెప్టెంబరు 23న ఆంధ్ర ప్రదేశ్ రాష్ట్ర ప్రభుత్వం కమ్యూనిస్టు పార్టీ ఆఫ్ ఇండియా (మార్క్సిస్ట్-లెనినిస్ట్) పీపుల్స్ వార్, కమ్యూనిస్టు పార్టీ ఆఫ్ ఇండియా (మార్క్సిస్ట్-లెనినిస్ట్) జనశక్తితో శాంతి చర్చలు జరుపుతున్నట్లు ప్రకటించింది.

2004 డిసెంబరులో కమ్యూనిస్టు పార్టీ ఆఫ్ ఇండియా (మార్క్సిస్ట్-లెనినిస్ట్) పీపుల్స్ వార్, దాని ముందున్న అన్ని సంస్థలు చట్టవిరుద్ధమైన కార్యకలాపాల (నివారణ) సవరణ చట్టం, 2004 ప్రకారం ఒక 'ఉగ్రవాద సంస్థ'గా నిషేధించబడ్డాయి.^[12]

ప్రాంతీయ యూనిట్లు

ఆవిర్భవించిన మొదటి రెండు దశాబ్దాలలో, ఆంధ్రప్రదేశ్ రాష్ట్ర ప్రభుత్వ విధానాలు పార్టీ పట్ల దాని వైఖరిలో ఊగిసలాడాయి. కొన్ని సందర్భాల్లో, రాష్ట్రం పార్టీపై భారీగా విరుచుకుపడింది, మరికొన్ని పాయింట్లలో దాని విధానం మరింత సామరస్యపూర్వకంగా ఉంది.^[5] 1980వ దశకంలో ఆంధ్రప్రదేశ్‌లోని రెండు ప్రధాన రాజకీయ పార్టీల మధ్య ఏర్పడిన రాజకీయ వైరుధ్యాన్ని పార్టీ తనకు అనుకూలంగా ఉపయోగించుకోగలిగింది. ఈ రెండు పార్టీలు స్థానిక ఎన్నికల సమయాల్లో కమ్యూనిస్టు పార్టీ ఆఫ్ ఇండియా (మార్క్సిస్ట్-లెనినిస్ట్) పీపుల్స్ వార్ నుండి మద్దతు కోరుతాయి. కమ్యూనిస్టు పార్టీ ఆఫ్ ఇండియా (మార్క్సిస్ట్-లెనినిస్ట్) పీపుల్స్ వార్ ఖైదీల విడుదలకు బదులుగా అటువంటి సహాయాన్ని అందజేస్తుంది. భద్రతా దళాల నుండి కదలికపై ఒత్తిడి తగ్గించబడుతుంది. పైగా, అటవీ కాంట్రాక్టర్ల "పన్నుల" ద్వారా పార్టీ ఆర్థికంగా బలపడింది.^[13]

2004లో ఆంధ్రప్రదేశ్ రాష్ట్ర ప్రభుత్వంతో శాంతి చర్చల్లో భాగంగా సిపిఐ (ఎంఎల్) పిడబ్ల్యు.^[14]

ఇవికూడా చూడండి

చేతన నాట్య మంచ్

మూలాలు

↑ Szajkowski, Bogdan, and Florence Terranova. Revolutionary and Dissident Movements of the World. London [u.a.]: Harper, 2004. p. 161
↑ International Workshop on International Terrorism in Southeast Asia and its Likely Implications for South Asia, Wilson John, and Swati Parashar. Terrorism in Southeast Asia: Implications for South Asia. Delhi, India: Pearson Education (Singapore), Indian Branch, 2005. p. 113
↑ Ramana, p. 13
↑ Mandal, Caesar (17 February 2010). "Cruel killer? Not me, says Maoist leader Kishenji". The Times of India. Archived from the original on 12 December 2013. Retrieved 17 November 2013.
↑ ^5.0 ^5.1 ^5.2 Öberg, p. 86
↑ Karat, Prakash. Naxalism today Archived 2020-06-04 at the Wayback Machine.
↑ Mohanty, Manoranjan. Class, Caste and Gender: Readings in Indian Politics. New Delhi: SAGE, 2004. p. 29
↑ ^8.0 ^8.1 Dash, Satya Prakash. Naxal Movement and State Power: With Special Reference of Orissa. New Delhi: Sarup & Sons, 2006. pp. 81–82
↑ Joint declaration by Communist Party of India (Marxist-Leninist) People's War, and Communist Party of India (Marxist-Leninist) Party Unity
↑ Öberg, p. 77
↑ Dash, Satya Prakash. Naxal Movement and State Power: With Special Reference of Orissa. New Delhi: Sarup & Sons, 2006. p. 132
↑ Human Rights Watch (Organization). "Being Neutral Is Our Biggest Crime": Government, Vigilante, and Naxalite Abuses in India's Chhattisgarh State. New York: Human Rights Watch, 2008. p. 20
↑ Öberg, pp. 91–92
↑ "The Emerging Politics of the People's War Group".

బాహ్య లింకులు

పీపుల్స్ మార్చ్ – వాయిస్ ఆఫ్ ఇండియన్ రివల్యూషన్ వద్ద Archived 28 ఆగస్టు 2009 at the Wayback Machine, PW కి దగ్గరగా ప్రచురణ
పీపుల్స్ వార్ గ్రూప్ (PWG), సౌత్ ఏషియన్ టెర్రరిజం పోర్టల్ నుండి
PWG చరిత్రపై డాక్యుమెంటరీ వద్ద Archived 4 జూన్ 2011 at the Wayback Machine (వీడియో)

[1] Szajkowski, Bogdan, and Florence Terranova. Revolutionary and Dissident Movements of the World. London [u.a.]: Harper, 2004. p. 161

[2] International Workshop on International Terrorism in Southeast Asia and its Likely Implications for South Asia, Wilson John, and Swati Parashar. Terrorism in Southeast Asia: Implications for South Asia. Delhi, India: Pearson Education (Singapore), Indian Branch, 2005. p. 113

[3] Ramana, p. 13

[4] Mandal, Caesar (17 February 2010). "Cruel killer? Not me, says Maoist leader Kishenji". The Times of India. Archived from the original on 12 December 2013. Retrieved 17 November 2013.

[p86-5] 5.0 ^5.1 ^5.2 Öberg, p. 86

[karat-6] Karat, Prakash. Naxalism today Archived 2020-06-04 at the Wayback Machine.

[7] Mohanty, Manoranjan. Class, Caste and Gender: Readings in Indian Politics. New Delhi: SAGE, 2004. p. 29

[o81-8] 8.0 ^8.1 Dash, Satya Prakash. Naxal Movement and State Power: With Special Reference of Orissa. New Delhi: Sarup & Sons, 2006. pp. 81–82

[9] Joint declaration by Communist Party of India (Marxist-Leninist) People's War, and Communist Party of India (Marxist-Leninist) Party Unity

[10] Öberg, p. 77

[11] Dash, Satya Prakash. Naxal Movement and State Power: With Special Reference of Orissa. New Delhi: Sarup & Sons, 2006. p. 132

[books.google.com-12] Human Rights Watch (Organization). "Being Neutral Is Our Biggest Crime": Government, Vigilante, and Naxalite Abuses in India's Chhattisgarh State. New York: Human Rights Watch, 2008. p. 20

[13] Öberg, pp. 91–92

[14] "The Emerging Politics of the People's War Group".

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]