గుజ్జర్లు
| గుజ్జర్లు | |
|---|---|
 | |
| భాషలు | హిందీ , ఉర్దూ , గుజారి , పంజాబీ , హింద్కో , గుజరాతీ , రాజస్థానీ , పాష్టో , ఫార్సీ , భోజ్‌పురి , మార్వారీ , సింధి |
| జనాభా గల రాష్ట్రాలు | ఉత్తర ప్రదేశ్ , పంజాబ్ ,రాజస్థాన్ , గుజరాత్ , హిమాచల్ ప్రదేశ్ , హర్యానా , జమ్మూ కాశ్మీర్ , ఆజాద్ కాశ్మీర్ , బీహార్ , సింధ్ , గిల్గిత్-బాల్టిస్తాన్ , నురిస్తాన్ , ఖైబర్ పఖ్తున్ఖ్వా , సింధ్ , బలూచిస్తాన్ , ఢిల్లీ |
పరిచయం
మార్చుభారతదేశం, పాకిస్తాన్ ఆఫ్ఘనిస్తాన్ లో వ్యవసాయ, మతసంబంధమైన సమాజం. వీరు మధ్యయుగ కాలంలో గుజ్జర్లు పిలవబడ్డారు. ఈ పేరు మొదట్లో ఒక జాతికి చెందినదిగా తరువాతి కాలంలో ఒక పేరుగా కూడా భావించారు. సాంప్రదాయకంగా వారు వ్యవసాయం (ఎక్కువగా, పాడి, పశువుల పెంపకం) లో పాల్గొన్నప్పటికీ, గుర్జార్ సంస్కృతి, మతం, వృత్తి, సాంఘిక-ఆర్ధిక స్థితి పరంగా అంతర్గతంగా భిన్నమైనది. గుజరాళ్ల చారిత్రాత్మక పాత్ర సమాజంలో వైవిధ్యభరితంగా ఉంది. ఒకవైపు వారు అనేక రాజ్యాలు, జిల్లాలు, పట్టణాలు, పట్టణాలు, గ్రామాల స్థాపకులు, చివరికి వారు తమ సొంత భూమిని కలిగి ఉన్నవారు కూడా ఉన్నారు.చారిత్రాత్మక సూచనలు 7 వ శతాబ్దం CE లో ఉత్తర భారతదేశంలో గుర్జారా యోధులు, సామాన్య ప్రజల గురించి మాట్లాడతాయి, అనేక గుజ్జర్లు రాజ్యాలు, రాజవంశాలు గురించి తెలియజేశారు. 10 వ శతాబ్దం తర్వాత చరిత్రలో ముందంజ వేసిన గుజార్లు ప్రారంభమయ్యాయి. తరువాత, అనేకమంది గుర్జర్ నాయకులు, పైకి యోధులు చరిత్రలో ప్రస్తావించారు. గుజరాత్, రాజస్థాన్ రాష్ట్రాలైన భారతీయ రాష్ట్రాలు బ్రిటీష్ అధికారాన్ని రాకముందే శతాబ్దాలుగా గుర్జడెసా, గుజ్జర్లు పిలిచేవారు. పాకిస్థానీ పంజాబ్ యొక్క గుజరాత్, గుజరాన్వాలా జిల్లాలు కూడా 8 వ శతాబ్దం నాటికి గుజ్జార్లతో సంబంధం కలిగి ఉన్నాయి, అదే ప్రాంతంలో ఒక గుజరా రాజ్యం ఉనికిలో ఉన్నప్పుడు. ఉత్తరప్రదేశ్ లోని సహరాన్పూర్ జిల్లా గతంలో గుజార్గా కూడా ప్రసిద్ధి చెందింది, గుజార్ జమీందార్లు పెద్ద సంఖ్యలో ఉండటం లేదా ఆ ప్రాంతంలో ఉన్న రైతు వర్గాల భూమి ఉండటం వలన.।[1].।[2][3]।[4]।[5]
చరిత్ర రాజ్య పాలన
మార్చుక్రీస్తు పూర్వం 1, సా.శ. 1 మధ్యకాలంలో, గుజ్జర్లు ప్రాచీన పూర్వీకులు వలస రావడంతో అనేక తరంగాల వలసలు వచ్చారు. ।[6]।[7] భారతదేశంలో గుజ్జారులు హర్యానా, పంజాబ్, రాజస్థాన్, హిమాచల్ ప్రదేశ్, పడమర ఉత్తరప్రదేశ్ లలో కన్పిస్తారు. 6 నుండి 12 శతాబ్దాలలో వీరు క్షత్రియులు మరియుబ్రాహ్మణులుగా విభజింపబడ్డారు. దక్షిణ ఆసియాను ముస్లిములు పాలించినప్పుడు వీరిలో చాలా వరకూ ఇస్లాం మతంలోకి చేరారు. రాజస్థాన్, ఉత్తర ప్రదేశ్, మధ్యప్రదేశ్ వంటి రాష్ట్రాల్లో వీరు వెనుకబడిన తరగతులుగా పరిగణింపబడుచున్నారు. హిందూ గుజ్జారులలో చాలా వర్ణాలు ఉన్నాయి. గుజ్జారులలో చాలా వరకూ సూర్యవంశానికి చెందినవారు. ఉత్తర భారతదేశంలో రాజస్థాన్ లో భిన్మల్ అనే పట్టణాన్ని రాజధానిగా చేసుకుని కొంత ప్రాంతాన్ని పాలించారు. ।[8]
మతం, నివాస ప్రాంతాలు
మార్చుగుజ్జర్లు భాషాపరంగా, మతపరంగా విభిన్నమైనవి. వారు నివసిస్తున్న ప్రాంతం, దేశం భాష మాట్లాడగలిగినప్పటికీ, గుజార్స్ తమ సొంత భాషను కలిగి ఉంది, దీనిని గుజారీ అని పిలుస్తారు. వారు వివిధ హిందూ, ఇస్లాం, సిక్కు మతాన్ని అనుసరిస్తారు. హిందూ గుజార్స్ ఎక్కువగా రాజస్థాన్, హర్యానా, మధ్యప్రదేశ్, పంజాబ్ ప్లెయిన్స్, మహారాష్ట్ర, భారతదేశంలో పాకిస్తాన్, ఆఫ్ఘనిస్తాన్, భారత హిమాలయన్ ప్రాంతాలలో జమ్మూ & కాశ్మీర్, హిమాచల్ ఉత్తరాఖండ్, ఉత్తరప్రదేశ్, గర్వాల్, ఉన్నారు.
మూలాలు
మార్చు- ↑ Bharatiya Samantvaad, Ramsharan Sharma, राजकमल प्रकाशन
- ↑ Gujjars of Jammu and Kashmir, Indira Gandhi Rashtriya Manav Sangrahalaya, Page 4, ... 'Gurjar' is a sanskrit word which has been explained thus: Gur+Ujjar; 'Gur' means 'enemy' and 'ujjar' means 'destroyer'. The word means 'Destroyer of the enemy' ...
- ↑ Census of India, Volume 20, Part 6, Issue 27, India. Office of the Registrar General, Manager of Publications, Page 7, 1961, ... These people used to enjoy a title of 'Gorjan' (Leader of masses).In sanskrit the word Gurjar was used and now-a-days Gujjar is used in place of Gurjar which predicts the qualities of a warrior community ...
- ↑ Sun-worship in ancient India, Lalta Prasad Pandey, Motilal Banarasidass, Page 245, 1971
- ↑ Some aspects of ancient Indian culture, Devadatta Ramakrishna Bhandarkar, Asian Educational Services, Page 64, 1989, ISBN 978-81-206-0457-5
- ↑ Juzr or Jurz Archived 2007-09-29 at the Wayback Machine, Persian Texts in Translation, The Packard Humanities Institute, Accessed 2007-05-31
- ↑ India: a history, John Keay, Grove Press, Page 95, 2001, ISBN 978-0-8021-3797-5
- ↑ Ramesh Chandra Majumdar; Achut Dattatrya Pusalker; A. K. Majumdar; Dilip Kumar Ghose; Vishvanath Govind Dighe; Bharatiya Vidya Bhavan (1977). The History and Culture of the Indian People: The classical age. Bharatiya Vidya Bhavan. p. 153.