కులశేఖరుడు
పన్నెండుమంది ఆళ్వార్లలో ఒకడైన కులశేఖర ఆళ్వార్ పునర్వసు నక్షత్రమున జన్మించాడు. అతను చేర సామ్రాజ్యాన్ని పరిపాలించాడు. గొప్ప రామభక్తుడైన అతను రాముని కష్టాలు తన స్వంత కష్టములుగా భావించేవాడు. అందువలన అతనిని పెరుమాళ్, (అంటే ‘అతి గొప్పవాడు’ – సాధారణంగా వెంకటేశ్వరస్వామికి ఉపయోగించే పేరు) అనికూడా పిలిచేవారు. అతని భక్తి ఎంత తీవ్రమైనదంటే స్వామి భక్తులను సాక్షాత్తు స్వామివలే పూజించేవాడు. కొడంగల్లూర్‌లోని త్రికులశేఖరపురం ఆలయం ఆళ్వార్ జన్మస్థలంగా పరిగణించబడుతుంది. వైష్ణవ సంప్రదాయాలు ఆళ్వార్‌ను పశ్చిమ తీరం (కేరళ) చేరా రాజ కుటుంబానికి చెందిన రాజుగా వర్ణిస్తాయి. పండితులు కులశేఖరను రాచరిక చేరా నాటక రచయిత కులశేఖర వర్మ, స్తాను రవి కులశేఖర (పాలన 844/45 - c. 870/71 AD) తో గుర్తించారు, ఇతను కేరళకు చెందిన తొలి చెర పెరుమాళ్ రాజు. కులశేఖరుడు పశ్చిమ దేశంలోని వంచిలో కలి శకం 28లో చేరా పాలకుడు దృఢవ్రతుడికి జన్మించాడు.[3] యువరాజుకు యుక్తవయస్సు వచ్చినప్పుడు, అతని తండ్రి రాజ్యాన్ని విడిచిపెట్టి, ప్రజా జీవితం నుండి విరమించుకున్నాడు, కొత్త రాజు కులశేఖర సింహాసనాన్ని అధిష్టించాడు.
| కులశేఖర ఆళ్వార్ | |
|---|---|
 | |
| జననం | 3075 BCE[1][2] Alwarthirunagiri |
| బిరుదులు/గౌరవాలు | ఆళ్వార్ |
| తత్వం | వైష్ణవం, భక్తి |
| సాహిత్య రచనలు | ముకుందమాల, పెరుమాల్ తిరుమోళి |
| Also a king of Later Chera Kingdom | |
కులశేఖరుడు విష్ణుమూర్తికి గొప్ప భక్తుడు. అతని దైవభక్తి ఎంత గొప్పదంటే, ఒకానొక సందర్భంలో రాక్షస రాజు రావణుడు యువరాణి సీతాదేవిని ఎలా అపహరించాడు అనే కథనం జరుగుతున్నప్పుడు, అతను వెంటనే లంకపై దండయాత్ర కోసం తన సైన్యాన్ని రప్పించమని ఆదేశాలు జారీ చేశాడు. మరొక సందర్భంలో, వైష్ణవులపై రాజు చేసిన అనుగ్రహానికి అసూయపడిన మంత్రి, భక్తులపై తప్పుడు అభియోగాన్ని మోపారు. రాజు పాములతో కూడిన కుండలో తన చేతిని చొప్పించి, దానిని క్షేమంగా బయటకు తీయడం ద్వారా వారి అమాయకత్వాన్ని నిరూపించాడు.[3] కులశేఖరుడు తరువాత రాజ్య పాలనను విరమించుకుని పవిత్ర క్షేత్రమైన శ్రీరంగానికి తీర్థయాత్ర ప్రారంభించాడు.[3] అతను అక్కడ కొన్నాళ్ళు గడిపి, తన దేవతను ఆరాధించాడు, తన కుమార్తె చెరకుల వల్లి నాచ్చియార్‌ను శ్రీరంగం ఆలయానికి వివాహం చేశాడు. అతను తన మొత్తం సంపదను కట్నంగా ఇచ్చాడు, చెనైవెన్రన్ మండపాన్ని నిర్మించాడు, ఆలయ ప్రాకారాన్ని బాగు చేశాడు (దీనిని "కులశేఖర తిరువీధి" అని పిలిచేవారు). తరువాత అతను తిరువేంకటం, తిరువయోధ్య, తిల్లై-చిత్రకూటం, తిరుకన్నపురం, తిరుమాలిరుంజోలై, తిరువిత్రువాక్కోడ్ యొక్క పవిత్ర దేవాలయాలను సందర్శించి, చివరకు నమ్మాళ్వార్ జన్మస్థలమైన తిరుక్కురుకూరు సమీపంలోని బ్రహ్మదేశంలో స్థిరపడ్డాడు (అక్కడ అతను అరవై ఏడు సంవత్సరాల వయస్సులో మరణించాడు).[3]
బ్రిటిష్ రాక్ బ్యాండ్ కుల షకెర్ పేరు కులశేఖర నుండి ప్రేరణ పొందింది.[3]
అతను శ్రీరంగములో నివసిస్తూ అక్కడి ఆలయములో రంగనాథ స్వామి సేవచేస్తుండేవాడు.ఈయన వేంకటేశ్వరస్వామిని నీ గర్భగుడి ముందు గడపగా నైనా పడివుండే వరమీయమని అడిగితే స్వామి తథాస్తు అన్నారట. నేటికీ తిరుమలలో గర్భగుడి ద్వారానికున్న గడపని కులశేఖర పడి అని అంటారు. ఇతడు ముకుందమాల అను భక్తి స్తోత్రాన్ని సంస్కృతంలో రచించాడు.[4]
రచనలు
మార్చుకులశేఖర తమిళంలో "పెరుమాళ్ తిరుమొళి", సంస్కృతంలో " ముకుందమాల ", రచయిత. కులశేఖర ఆళ్వార్ యొక్క పద్యాలు ప్రకృతిలో భక్తితో కూడుకున్నవి, విష్ణువు - రాముడు, కృష్ణుడి యొక్క అత్యంత ముఖ్యమైన అవతారాలకు అంకితం చేయబడ్డాయి. వారి జీవితంలోని సంఘటనలలో అతను అనేక పాత్రలతో తనను తాను గుర్తించుకుంటాడు.[5] రాముని భక్తుడు, అతను రాముడు లేదా అతని వృద్ధాప్య తండ్రి దశరథుని బాధాకరమైన అనుభవాలను తన స్వంతంగా భావించాడు. అతని భక్తి ఎంత తీవ్రంగా ఉందో, భక్తులను విష్ణు స్వరూపులుగా ఆరాధించేవాడు. ఒక పాటలో, అతను కృష్ణుడి యొక్క నిజమైన తల్లి దేవకిని గుర్తించాడు, అతని నుండి కృష్ణుడిని గోకులానికి తీసుకెళ్లారు, అక్కడ పెంపుడు తల్లిదండ్రులు నంద, యశోద అతనిని చూసుకున్నారు. కులశేఖర తన బిడ్డ నుండి విడిపోయినందుకు, అతనితో ఐక్యత కోసం దేవకి యొక్క నిర్జనాన్ని వ్యక్తం చేస్తాడు.[5][6][7] కొన్ని పద్యాలలో, కులశేఖరుడు కృష్ణుడితో ప్రేమలో ఉన్న గోపికతో తనను తాను గుర్తించుకుంటాడు.[5]
ఇవి కూడా చూడండి
మార్చుమూలాలు
మార్చు- ↑ L. Annapoorna (2000). Music and temples, a ritualistic approach. p. 23. ISBN 9788175740907. Archived from the original on 2013-07-31. Retrieved 2020-01-07.
- ↑ Sakkottai Krishnaswami Aiyangar (1911). Ancient India: Collected Essays on the Literary and Political History of Southern India. pp. 403–404. ISBN 9788120618503.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 Ayyar, A. S. Ramanatha, ed. (1925). "Kulasekhara Perumal". Travancore Archaeological Series. Vol. V (II). Trivandrum: Government of Travancore. pp. 105–06.
- ↑ కులశేఖరుడు; రంగాచార్యులు, చెలమచర్ల. ఆంధ్ర ముకుందమాల. Retrieved 2 January 2015.
- ↑ 5.0 5.1 5.2 Ramanujan, A. K. "South Asian Arts: Bhakti Poetry". Encyclopedia Britannica.
- ↑ V. K., Subramanian (2007). 101 Mystics of India. New Delhi: Abhinav Publications. ISBN 978-81-7017-471-4.
- ↑ Varadpande, Manohar Laxman (1982). Krishna Theatre In India. Abhinav Publications. p. 87. ISBN 9788170171515.
- Source: Naalaayira divya prabhandham: Commentary by. Dr. Jagadrakshakan. (1997). Aazhvaargal Research Centre, Chennai 600017.
- ముకుందమాల