1984 భారత సార్వత్రిక ఎన్నికలు
1984లో మునుపటి ప్రధానమంత్రి ఇందిరా గాంధీ హత్య తర్వాత భారతదేశంలో సాధారణ ఎన్నికలు జరిగాయి, అయితే కొనసాగుతున్న తిరుగుబాటు కారణంగా అస్సాం, పంజాబ్లలో 1985 వరకు ఎన్నికలకు ఆలస్యమైంది.
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
లోక్సభలోని 543 సీట్లలో 541 271 seats needed for a majority | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Registered | 400,375,333 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Turnout | 64.01% ( 7.09 శాతం | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
నియోజకవర్గాల వారీగా ఫలితాలు | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
1984లో ఎన్నికైన 514 సీట్లలో 404, ఆలస్యంగా జరిగిన ఎన్నికలలో మరో 10 స్థానాలను గెలుచుకున్న రాజీవ్ గాంధీ (ఇందిరా గాంధీ కుమారుడు) భారత జాతీయ కాంగ్రెస్ (ఇందిర) కి ఈ ఎన్నికలు భారీ విజయం. ఆంధ్రప్రదేశ్ రాష్ట్రానికి చెందిన ప్రాంతీయ రాజకీయ పార్టీ అయిన ఎన్.టి. రామారావుకు చెందిన 30 సీట్లు గెలుచుకుని రెండవ అతిపెద్ద పార్టీగా నిలిచింది, తద్వారా జాతీయ ప్రతిపక్ష పార్టీగా అవతరించిన మొదటి ప్రాంతీయ పార్టీగా ఘనత సాధించింది. నవంబరులో ఇందిరా గాంధీ హత్య, 1984 సిక్కు వ్యతిరేక అల్లర్లు జరిగిన వెంటనే ఓటింగ్ జరిగింది. ఇందిరా గాంధీ మరణం పట్ల ప్రజల సంతాపం వెల్లువెత్తడంతో చాలా మంది భారతీయ ఓటర్లు కాంగ్రెస్ (ఇందిర)కి మద్దతు ఇచ్చారు.
1984 ఎన్నికలు 2014 వరకు ఒకే పార్టీ మెజారిటీ స్థానాలను గెలుచుకున్న చివరి ఎన్నికలు ఇప్పటి వరకు ఒక పార్టీ 400 కంటే ఎక్కువ సీట్లు గెలుచుకున్న ఏకైక సమయం.
ఫలితాలు
మార్చుపార్టీ | ఓట్లు | % | సీట్లు | |
---|---|---|---|---|
భారత జాతీయ కాంగ్రెస్ (ఇందిర) | 115,478,267 | 49.10 | 404 | |
భారతీయ జనతా పార్టీ | 18,202,853 | 7.74 | 2 | |
జనతా పార్టీ | 16,210,514 | 6.89 | 10 | |
లోక్దల్ | 14,040,064 | 5.97 | 3 | |
కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ ఆఫ్ ఇండియా (మార్క్సిస్ట్) | 13,809,950 | 5.87 | 22 | |
తెలుగుదేశం పార్టీ | 10,132,859 | 4.31 | 30 | |
కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ ఆఫ్ ఇండియా | 6,363,430 | 2.71 | 6 | |
ద్రవిడ మున్నేట్ర కజగం | 5,695,179 | 2.42 | 2 | |
ఆల్ ఇండియా అన్నా ద్రవిడ మున్నేట్ర కజగం | 3,968,967 | 1.69 | 12 | |
ఇండియన్ కాంగ్రెస్ (సోషలిస్ట్) | 3,577,377 | 1.52 | 4 | |
భారత జాతీయ కాంగ్రెస్ (జగ్జీవన్) | 1,511,515 | 0.64 | 1 | |
రివల్యూషనరీ సోషలిస్ట్ పార్టీ | 1,173,869 | 0.50 | 3 | |
ఆల్ ఇండియా ఫార్వర్డ్ బ్లాక్ | 1,055,556 | 0.45 | 2 | |
జమ్మూ & కాశ్మీర్ నేషనల్ కాన్ఫరెన్స్ | 1,010,243 | 0.43 | 3 | |
ఇండియన్ యూనియన్ ముస్లిం లీగ్ | 658,821 | 0.28 | 2 | |
కేరళ కాంగ్రెస్ (జోసెఫ్) | 598,113 | 0.25 | 2 | |
దూరదర్శి పార్టీ | 508,426 | 0.22 | 0 | |
రైతులు & వర్కర్స్ పార్టీ ఆఫ్ ఇండియా | 463,963 | 0.20 | 1 | |
జార్ఖండ్ ముక్తి మోర్చా | 332,403 | 0.14 | 0 | |
కేరళ కాంగ్రెస్ | 258,591 | 0.11 | 0 | |
ఆల్ ఇండియా ముస్లిం లీగ్ | 224,155 | 0.10 | 0 | |
గాంధీ కామరాజ్ జాతీయ కాంగ్రెస్ | 217,104 | 0.09 | 0 | |
సోషలిస్ట్ యూనిటీ సెంటర్ ఆఫ్ ఇండియా | 196,767 | 0.08 | 0 | |
రిపబ్లికన్ పార్టీ ఆఫ్ ఇండియా (ఖోబ్రాగడె) | 165,320 | 0.07 | 0 | |
మణిపూర్ పీపుల్స్ పార్టీ | 149,019 | 0.06 | 0 | |
తమిళనాడు కాంగ్రెస్ (కె) | 144,076 | 0.06 | 0 | |
నాగా నేషనల్ డెమోక్రటిక్ పార్టీ | 113,919 | 0.05 | 0 | |
జమ్మూ & కాశ్మీర్ పాంథర్స్ పార్టీ | 95,149 | 0.04 | 0 | |
మహారాష్ట్రవాది గోమంతక్ పార్టీ | 83,122 | 0.04 | 0 | |
పీపుల్స్ పార్టీ ఆఫ్ అరుణాచల్ | 78,455 | 0.03 | 0 | |
రిపబ్లికన్ పార్టీ ఆఫ్ ఇండియా | 22,877 | 0.01 | 0 | |
జార్ఖండ్ పార్టీ | 18,837 | 0.01 | 0 | |
జమ్మూ & కాశ్మీర్ పీపుల్స్ కాన్ఫరెన్స్ | 646 | 0.00 | 0 | |
స్వతంత్రులు | 18,623,803 | 7.92 | 5 | |
ఆంగ్లో-ఇండియన్లను నియమించారు | 2 | |||
మొత్తం | 235,184,209 | 100.00 | 516 | |
చెల్లుబాటు అయ్యే ఓట్లు | 235,184,209 | 97.49 | ||
చెల్లని/ఖాళీ ఓట్లు | 6,062,678 | 2.51 | ||
మొత్తం ఓట్లు | 241,246,887 | 100.00 | ||
నమోదైన ఓటర్లు/ఓటింగ్ శాతం | 379,540,608 | 63.56 | ||
మూలం:భారత ఎన్నికల సంఘం |
అస్సాం & పంజాబ్లో ఆలస్యం అయిన ఎన్నికలు
మార్చు1985 జూలై 24న ప్రధాని రాజీవ్ గాంధీ, అకాలీ నాయకుడు హర్చంద్ సింగ్ లాంగోవాల్ మధ్య రాజీవ్-లాంగోవాల్ ఒప్పందంపై సంతకం చేసిన తర్వాత పంజాబ్లో ఎన్నికలు 1985 సెప్టెంబరులో జరిగాయి. పంజాబ్ శాసనసభకు ఎన్నికలతో పాటు ఎన్నికలు జరిగాయి.[1] 1985 ఆగస్టులో అస్సాం ఒప్పందంపై సంతకం చేసిన తర్వాత 1985 డిసెంబరులో అస్సాంలో ఎన్నికలు జరిగాయి.[1]
పార్టీ | ఓట్లు | % | సీట్లు | |
---|---|---|---|---|
భారత జాతీయ కాంగ్రెస్ (ఇందిర) | 4,628,777 | 32.14 | 10 | |
శిరోమణి అకాలీదళ్ | 2,577,279 | 17.90 | 7 | |
కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ ఆఫ్ ఇండియా (మార్క్సిస్ట్) | 462,576 | 3.21 | 0 | |
ఇండియన్ కాంగ్రెస్ (సోషలిస్ట్) | 457,705 | 3.18 | 1 | |
కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ ఆఫ్ ఇండియా | 369,687 | 2.57 | 0 | |
అస్సాం సాదా గిరిజన మండలి | 310,150 | 2.15 | 1 | |
భారతీయ జనతా పార్టీ | 263,284 | 1.83 | 0 | |
జనతా పార్టీ | 420,082 | 2.92 | 0 | |
లోక్దల్ | 46,627 | 0.32 | 0 | |
స్వతంత్రులు | 4,864,958 | 33.78 | 8 | |
మొత్తం | 14,401,125 | 100.00 | 27 | |
చెల్లుబాటు అయ్యే ఓట్లు | 14,401,125 | 95.70 | ||
చెల్లని/ఖాళీ ఓట్లు | 646,951 | 4.30 | ||
మొత్తం ఓట్లు | 15,048,076 | 100.00 | ||
నమోదైన ఓటర్లు/ఓటింగ్ శాతం | 20,834,725 | 72.23 | ||
మూలం: భారత ఎన్నికల సంఘం |
మూలాలు
మార్చు- ↑ 1.0 1.1 Narain, Iqbal (1986). "India in 1985: Triumph of Democracy". Asian Survey. 26 (2): 253–269. doi:10.2307/2644461.