నారసింహ పురాణము
నారసింహ పురాణము (నరసింహ పురాణం) (సంస్కృతం: नरसिंह पुराण) ఉపపురాణాలలో ఒకటి. [1] ఆర్.సి. హజ్రా ఉపపురాణాలు గురించి తన అధ్యయనంలో ఇవి 5 వ శతాబ్దం యొక్క చివరి భాగంలో అసలు రచనలు రాసినట్లు నిర్ధారణకు వచ్చాడు, అయితే దానిలోని అనేక చాలా భాగాలు తరువాత చేర్చబడ్డాయి, ఈ ప గురించి 1300 లో తెలుగులోకి అనువదించబడింది. ఉపపురాణాలు ఒక వంద వరకు తెలియజేసాడు. వీటిలో చాలావరకు తాళపత్ర గ్రంథములుగా ఉన్నాయి. వీటిలో ప్రసిద్ధికెక్కినవి, ప్రచురించబడినవి చాలా తక్కువ మాత్రమే. ఉపపురాణములు అసంఖ్యాకములుగా వెలసి విస్తృతముగా విస్తృతి పొందాయనేది తెలుసుకోవచ్చును. ముద్రితమైన ఉపపురాణములను పరిశీలిస్తే అవి మహాపురాణములలోని అనేక విషయ అంశములు మథాతథముగా ఉన్నాయని తెలుస్తుంది. అలాగే పురాణాలకు సంబంధించి పంచలక్షణ సూత్రము ఈ ఉపపురాణములకు అన్వయించి చూస్తే అలాంటి లక్షణాలు వీటికి లేవు. కొన్ని ఉపపురాణములు, మహాపురాణముల పేర్లతోనే ఏర్పడ్డాయి. వీటిలో వామన పురాణం, స్కాంద పురాణం, నారదీయ పురాణం మొదలైనవి. వీటిలో శైవ, వైష్ణవ మత ప్రాతిపదకము వంటివే కాక, సౌర, శాక్త, గాణాపత్యాది వంటి మత ప్రబోధములు కూడా ఉన్నాయి.
| ఈ వ్యాసానికి సంబంధించిన రచనలు హిందూధర్మశాస్త్రాలు | |
| |
| వేదములు (శ్రుతులు) | |
|---|---|
| ఋగ్వేదం · యజుర్వేదం | |
| సామవేదము · అధర్వణవేదము | |
| వేదభాగాలు | |
| సంహిత · బ్రాహ్మణము | |
| అరణ్యకము · ఉపనిషత్తులు | |
| ఉపనిషత్తులు | |
| ఐతరేయ · బృహదారణ్యక | |
| ఈశ · తైత్తిరీయ · ఛాందోగ్య | |
| కఠ · కేన · ముండక | |
| మాండూక్య ·ప్రశ్న | |
| శ్వేతాశ్వర | |
| వేదాంగములు (సూత్రములు) | |
| శిక్ష · ఛందస్సు | |
| వ్యాకరణము · నిరుక్తము | |
| జ్యోతిషము · కల్పము | |
| స్మృతులు | |
| ఇతిహాసములు | |
| మహాభారతము · రామాయణము | |
| పురాణములు | |
| ధర్మశాస్త్రములు | |
| ఆగమములు | |
| శైవ · వైఖానసము ·పాంచరాత్రము | |
| దర్శనములు | |
| సాంఖ్య · యోగ | |
| వైశేషిక · న్యాయ | |
| పూర్వమీమాంస · ఉత్తరమీమాంస | |
| ఇతర గ్రంథాలు | |
| భగవద్గీత · భాగవతం | |
| విష్ణు సహస్రనామ స్తోత్రము · త్రిమతాలు | |
| లలితా సహస్రనామ స్తోత్రము · శక్తిపీఠాలు | |
| శివ సహస్రనామ స్తోత్రము | |
| త్రిమూర్తులు · తిరుమల తిరుపతి | |
| పండుగలు · పుణ్యక్షేత్రాలు | |
| ... · ... | |
| ఇంకా చూడండి | |
| మూస:హిందూ మతము § వర్గం:హిందూమతం | |
ఉపపురాణములు అనేవి మహాపురాణాల యొక్క ఉపభేదములే అని, వాటిలో తెలియ జేయక, విడిచినవి ఈ ఉపపురాణములు లందు ప్రవర్తిల్లుతున్నాయని మత్య పురాణము తెలియజేస్తున్నది. [2] అలాగే కొందరు బ్రాహ్మణులు ఆయాకాలములలో పూర్తిగా మహాపురాణాలు పఠించిన తదుపరి, తద్వారా సంగ్రహ రూపాలుగా ఉపపురాణాలు కల్పించి ఉంటారని కూర్మ పురాణం చెబుతున్నది. [3] ఇవి మహాముని రచనలు మాత్రమే కాని వ్యాసప్రోక్తములు మాత్రము కావు. మహాపురాణాలకు శ్లోకాలు లెక్కించినట్లుగా వీటికి శ్లోక సంఖలు గణించబడలేదు. ఉపపురాణాలు అనేవి ఖిలములు అని ఒక ఉపపురాణము అయిన సౌర పురాణములో గర్హించుట జరిగింది. అందువలన ఉపపురాణములకు మహాపురాణాలకు ఉన్న ప్రామాణ్యము ఉన్నట్లు కనిపించదు. [4] బ్రహ్మచే స్మృతములైన పురాణములలో కొన్ని మాత్రము ఉపపురాణములు ఉండవచ్చునని కొందరు మాత్రం భావించారు.
విషయ సూచిక
మార్చుమూల (గ్రంథ) ము యొక్క ముద్రిత ప్రచురణల ద్వారా 68 అధ్యాయాలు ఉన్నాయి అని సమీక్షను సమర్పించారు. గ్రంథం యొక్క 8 వ అధ్యాయం లోని యమ గీత యొక్క మూడు రూపాలలో ఒకటి (ఇతర రెండు వెర్షన్లు విష్ణు పురాణం, బుక్ 3, చాప్టర్.1-7, అగ్నీ పురాణం, బుక్ 3, చాప్టర్.381). అధ్యాయాలు 36-54 విష్ణు యొక్క పది అవతారాల యొక్క కథలు ఉంటాయి. 21, 22 వ అధ్యాయాలలో సూర్య వంశము (సౌర రాజవంశం), చంద్ర వంశము (సోమ రాజవంశం) యొక్క రాజుల యొక్క చిన్న వంశపారంపర్య జాబితాలు, శుద్ధోధనుడు కుమారుడు అయిన బుద్ధుడుతో ముగిసిన మాజీలు, ఉదయనా యొక్క మనవడు క్షేమకాతో వంటివి కలిగి ఉంది. ఈ పనిలో 57-61 అధ్యాయాలు కూడా ఒక స్వతంత్ర పనిగా హరితా సంహిత లేదా లఘుహరిత స్మృతిలో గుర్తించబడ్డాయి.