పొలోనియం

Polonium, ₈₄Po
	దస్త్రం:Polonium.jpg
సాధారణ ధర్మములు
ఉచ్ఛారణ	/pəˈloʊniəm/ (pə-LOH-nee-əm)
కనిపించే తీరు	silvery
ఆవర్తన పట్టికలో Polonium
	bismuth ← polonium → astatine
పరమాణు సంఖ్య (Z)	84
గ్రూపు	గ్రూపు 16 (chalcogens)
పీరియడ్	పీరియడ్ 6
బ్లాక్	p-బ్లాక్
ఎలక్ట్రాన్ విన్యాసం	[Xe] 4f14 5d10 6s2 6p4
ప్రతీ కక్ష్యలో ఎలక్ట్రానులు	2, 8, 18, 32, 18, 6
భౌతిక ధర్మములు
STP వద్ద స్థితి	solid
ద్రవీభవన స్థానం	527 K (254 °C, 489 °F)
మరుగు స్థానం	1235 K (962 °C, 1764 °F)
సాంద్రత (గ.ఉ వద్ద)	alpha: 9.196 g/cm3 ; beta: 9.398 g/cm3
ద్రవీభవన ఉష్ణం; (హీట్ ఆఫ్ ఫ్యూజన్)	ca. 13 kJ/mol
భాష్పీభవన ఉష్ణం ; (హీట్ ఆఫ్ వేపొరైజేషన్)	102.91 kJ/mol
మోలార్ హీట్ కెపాసిటీ	26.4 J/(mol·K)
పరమాణు ధర్మములు
ఆక్సీకరణ స్థితులు	6, 5, 4, 2, −2 (an amphoteric oxide)
ఋణవిద్యుదాత్మకత	Pauling scale: 2.0
అయనీకరణ శక్తులు	1st: 812.1 kJ/mol ; ;
పరమాణు వ్యాసార్థం	empirical: 168 pm
సమయోజనీయ వ్యాసార్థం	140±4 pm
వాండర్‌వాల్ వ్యాసార్థం	197 pm
ఇతరములు
స్ఫటిక నిర్మాణం	cubic
ఉష్ణ వ్యాకోచం	23.5 µm/(m·K) (at 25 °C)
ఉష్ణ వాహకత	20 W/(m·K) (?)
విద్యుత్ విశిష్ట నిరోధం	α: 0.40 µΩ·m (at 0 °C)
అయస్కాంత క్రమం	nonmagnetic
CAS సంఖ్య	7440-08-6
చరిత్ర
పేరు ఎలా వచ్చింది	after Polonia, Latin for Poland. Homeland of one of the discoverers
ఆవిష్కరణ	Pierre Curie and Marie Curie (1898)
మొదటి సారి వేరుపరచుట	Willy Marckwald (1902)
polonium ముఖ్య ఐసోటోపులు
β+	208Bi
β+	209Bi
	view; talk; edit; \| మూలాలు \| in Wikidata

పొలోనియం ఒక రసాయన మూలకం ఉంది. దీని చిహ్నం Po తో పరమాణు సంఖ్య 84, మేరీ క్యూరీ, పియరీ క్యూరీ 1898 లో కనుగొన్నారు .^[3]^[4] పొలోనియం అప్లికేషన్స్ కొన్ని ఉన్నాయి.

లక్షణాలుసవరించు

ఐసోటోపులుసవరించు

పొలోనియం నకు 33 తెలిసిన ఐసోటోపులు ఉన్నాయి, ఇవన్నీ రేడియోధార్మిక మైనవి.^[5] ఒక అరుదైన, అత్యంత రేడియోధార్మిక మూలకం. పొలోనియం యొక్క ఐసోటోపులు అస్థిరమైనవి. పొలోనియం రసాయనికంగా బిస్మత్, టెలూరియం లను పోలి ఉంటుంది. ఇది యురేనియం ధాతువులు యందు లభిస్తుంది.^[4]^[6]

సాలిడ్ స్టేట్ రూపంసవరించు

ఘన పొలోనియం యొక్క ఆల్ఫా రూపం.

పొలోనియం రెండు రూపాంతరాలుగా ఒక రేడియోధార్మిక మూలకం, లోహరూపాంతరాలుగా (ఆల్‌ట్రోపీ) ఉంటుంది.^[7]^[8]^[9] పొలోనియం నిర్మాణం ఎక్స్-రే వివర్తనం, ^[10]^[11] ఎలెక్ట్రాన్ వివర్తనం ద్వారా చెప్పబడుతుంది. .^[12]

మూలాలుసవరించు

↑ Thayer, John S. (2010). Chemistry of heavier main group elements. p. 78. doi:10.1007/9781402099755_2.
↑ Boutin, Chad. "Polonium's Most Stable Isotope Gets Revised Half-Life Measurement". nist.gov. NIST Tech Beat. Retrieved 9 September 2014.
↑ "Characterizing the Elements". Los Alamos National Laboratory. Archived from the original on 18 మార్చి 2015. Retrieved 4 March 2013.
↑ ^4.0 ^4.1 Hawkes, Stephen J. (2010). "Polonium and Astatine Are Not Semimetals". Journal of Chemical Education. 87 (8): 783. Bibcode:2010JChEd..87..783H. doi:10.1021/ed100308w.
↑ Emsley, John (2011). Nature's Building Blocks: An A-Z Guide to the Elements (New ed.). New York, NY: Oxford University Press. p. 415. ISBN 978-0-19-960563-7.
↑ "Characterizing the Elements". Los Alamos National Laboratory. Archived from the original on 18 మార్చి 2015. Retrieved 4 March 2013.
↑ Greenwood, p. 753
↑ Miessler, Gary L.; Tarr, Donald A. (2004). Inorganic Chemistry (3rd ed.). Upper Saddle River, N.J.: Pearson Prentice Hall. p. 285. ISBN 0-13-120198-0.
↑ "The beta Po (A_i) Structure". Naval Research Laboratory. 2000-11-20. Archived from the original on 2001-02-04. Retrieved 2009-05-05.
↑ Desando, R. J.; Lange, R. C. (1966). "The structures of polonium and its compounds—I α and β polonium metal". Journal of Inorganic and Nuclear Chemistry. 28 (9): 1837. doi:10.1016/0022-1902(66)80270-1.
↑ Beamer, W. H.; Maxwell, C. R. (1946). "The Crystal Structure of Polonium". Journal of Chemical Physics. 14 (9): 569. doi:10.1063/1.1724201.
↑ Rollier, M. A.; Hendricks, S. B.; Maxwell, L. R. (1936). "The Crystal Structure of Polonium by Electron Diffraction". Journal of Chemical Physics. 4 (10): 648. Bibcode:1936JChPh...4..648R. doi:10.1063/1.1749762.

[Thayer-1] Thayer, John S. (2010). Chemistry of heavier main group elements. p. 78. doi:10.1007/9781402099755_2.

[Po209-2] Boutin, Chad. "Polonium's Most Stable Isotope Gets Revised Half-Life Measurement". nist.gov. NIST Tech Beat. Retrieved 9 September 2014.

[3] "Characterizing the Elements". Los Alamos National Laboratory. Archived from the original on 18 మార్చి 2015. Retrieved 4 March 2013.

[ReferenceA-4] 4.0 ^4.1 Hawkes, Stephen J. (2010). "Polonium and Astatine Are Not Semimetals". Journal of Chemical Education. 87 (8): 783. Bibcode:2010JChEd..87..783H. doi:10.1021/ed100308w.

[emsley-5] Emsley, John (2011). Nature's Building Blocks: An A-Z Guide to the Elements (New ed.). New York, NY: Oxford University Press. p. 415. ISBN 978-0-19-960563-7.

[6] "Characterizing the Elements". Los Alamos National Laboratory. Archived from the original on 18 మార్చి 2015. Retrieved 4 March 2013.

[7] Greenwood, p. 753

[8] Miessler, Gary L.; Tarr, Donald A. (2004). Inorganic Chemistry (3rd ed.). Upper Saddle River, N.J.: Pearson Prentice Hall. p. 285. ISBN 0-13-120198-0.

[9] "The beta Po (A_i) Structure". Naval Research Laboratory. 2000-11-20. Archived from the original on 2001-02-04. Retrieved 2009-05-05.

[10] Desando, R. J.; Lange, R. C. (1966). "The structures of polonium and its compounds—I α and β polonium metal". Journal of Inorganic and Nuclear Chemistry. 28 (9): 1837. doi:10.1016/0022-1902(66)80270-1.

[11] Beamer, W. H.; Maxwell, C. R. (1946). "The Crystal Structure of Polonium". Journal of Chemical Physics. 14 (9): 569. doi:10.1063/1.1724201.

[12] Rollier, M. A.; Hendricks, S. B.; Maxwell, L. R. (1936). "The Crystal Structure of Polonium by Electron Diffraction". Journal of Chemical Physics. 4 (10): 648. Bibcode:1936JChPh...4..648R. doi:10.1063/1.1749762.

[3]

[4]

[1]

[2]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]